ترانه ها

​​در این صفحه متن ترانه های مورد استفاده در آهنگ ها، به همراه توضیحاتی کوتاه در مورد ترانه سرا و یا سایر خوانندگانی که بر روی این ترانه ها آهنگی خوانده اند، آمده است. 


راز
با من رازی بود
که به کوه گفتم
با من رازی بود
که به چاه گفتم
تو راهِ دراز
به اسبِ سیاه گفتم
بی‌کس و تنها
به سنگای راه گفتم


با رازِ کهنه
از راه رسیدم
حرفی نروندم
حرفی نروندی
اشکی فشوندم
اشکی فشوندی
لبامو بستم
از چشام خوندی

ترانه سرا: احمد شاملو​

این آهنگ در پاییز سال 1385 ساخته شد و ترانه سرای آن، شاعر سرشناس ایران، آقای "احمد شاملو" (درگذشته به سال 1379خورشیدی) می باشد.
دوست عزیزم آقای "سعید خراسانی زاده" این شعر را با دست خط خودش به من هدیه داد و این آهنگ ساده را برای آن نوشتم.
این ترانه از کتاب "هوای تازه" احمد شاملو است و خانم "بتی" (بتول فخری) و خانم "پری زنگنه" نیز این ترانه را خوانده اند که البته هر دو اجرا با این آهنگ بسیار متفاوت هستند.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است.

آهنگ
آخر قصه
ببین، آسمون چشماشو بسته
دونه های سرد بارون ، روی صورتم نشسته
قاب عکسمون توی خونه، قلب شیشه ایش شکسته
گل سرخ توی گلدون، چشم انتظارت نشسته
 
حیف دیگه مثل قدیما، آخر قصه قشنگ نیست
اون کلاغ پیر قصه، لونه اش توی شعر ما نیست
رفتی و با رفتن تو، آسمون غمگین نشسته
زمستون سرد از اینجا، کوله بار دیگه نبسته
 
هنوز رو تن پوش کهنه ام، بوی عطر تو نشسته
پرستوی شعر عشق ما، بال پروازش شکسته
ویلای کهنه کلاردشت، هنوز منتظر نشسته
وای که دست سرنوشت، بیت آخر رو نوشته
 
حیف دیگه مثل قدیما، آخر قصه قشنگ نیست
اون کلاغ پیر قصه، لونه اش توی شعر ما نیست
رفتی و با رفتن تو، قلب آیینه شکسته
زمستون سرد از اینجا، کوله بار دیگه نبسته

ترانه سرا: عماد علوی​

این آهنگ در زمستان سال 1385 نوشته شد و موسیقی، تنظیم و ترانه آن از خودم است.
همانطور که از ترانه و فضای موسیقی مشخص است، این آهنگ برداشتی موسیقایی از افسردگی شدید پس از شکست عاطفی، جدایی و شوک روحی ناشی از آن است.
اصل این ترانه در دو بخش نوشته شده ولی برای طولانی نشدن زمان آهنگ، بخش دوم آن ضبط نشد و امیدوارم در آینده بتوانم آن را دوباره خوانی کنم.
هر دو بخش ترانه در اینجا نوشته شده است.
از یک ویلای قدیمی در شهر کلاردشت در بخشی از این ترانه نام برده شده که خاطراتی کوتاه ولی به یاد ماندنی از آن برای من بر جای مانده است. قرار بود برای دفعات زیادی به آنجا برویم، که دیگر هیچگاه پیش نیامد.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است. 

آهنگ
خانه ی ویرانه
درکنج دلم عشق کسی خانه ندارد
کس جـای در این خــانه ی ویرانه نــــدارد
دل را بکف هر که نهـم باز پس آرد
کـس تاب نگهداری دیوانه ندارد
در بـزم جهان جز دل حسرت کش ما نیـست
آن شمع که میسوزد و پروانه ندارد
در انجمن عقل فروشان ننهم پای
دیوانــه سر صحبت فرزانه ندارد
تا چند کنی قصه ی اسکندر و دارا
ده روزه ی عمر این همـه افســانه ندارد


ترانه سرا: حسین پژمان بختیاری​

این آهنگ در سال 1378 و زمانی که عضوی از گروه موسیقی "تراکتور" در شیراز بودم، نوشته شد. چهارچوب آهنگ از من و ملودی آن از دوست عزیزم "رئوف حقیقی" است.
آن روزها با هیجان و پشتکار بسیار تلاش می کردیم تا گروه با ضبط و اجرای زنده موسیقی راک، سبکی جدید در بازار موسیقی ایران معرفی کند. متاسفانه با تغییر سیاستهای فرهنگی دولت در دور دوم ریاست جمهوری آقای "خاتمی" و همچنین بی تجربگی ما، تلاش گروه بی نتیجه ماند. البته گروه تراکتور با مدیریت وسرپرستی دوست بزرگوار و عزیز آقای "فریدون ریاحی"، به فعالیت خود ادامه داد.
 
ترانه سرای آهنگ "خانه ویرانه" آقای "حسین پژمان بختیاری" (درگذشته به سال 1353 خورشیدی) می باشد.
با توجه به زیبایی و شیوایی این ترانه، هنرمندان گرانقدری این ترانه را در سبک های مختلف اجرا کرده اند، شامل حبیب محبیان، همایون شجریان، سالار عقیلی، علیرضا افتخاری، احمد ظاهر (خواننده سرشناس افغان، درگذشته به سال 1358 خورشیدی).
ممکن است خوانندگان دیگری نیز با برداشت های خود از این شعر، آن را در سبک های دیگری خوانده باشند که من دسترسی به آثار آنها نداشتم.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است.

آهنگ
هاتف
هاتفي از گوشه ميخانه دوش
گفت ببخشند گنه می بنوش
 
لطف الهی بکند کار خويش
مژده رحمت برساند سروش
 
لطف خدا بيشتر از جرم ماست
نکته سربسته چه دانی خموش
 
 
گوش من و حلقه گيسوي يار
روی من و خاک در می فروش
 
گر چه وصالش نه به کوشش دهند
هر قدر ای دل که توانی بکوش

ترانه سرا: حافظ​
ترانه این آهنگ گزیده ای از یکی از غزلیات "حافظ شیرازی" (سده هشتم هجری) است و آهنگ آن در سال 1399 نوشته شده است که در ابتدا این دربرگیرنده تمام بیت های این غزل بود، ولی برای ضبط در این آلبوم آن را کوتاه کردم.
امیدوارم در آینده بتوانم آن را دوباره خوانی کنم و یا در اجرای زنده، آهنگ بصورت کامل اجرا شود.
ممکن است خوانندگان دیگری این غزل زیبای حافظ را با سبک موسیقایی و آهنگ های متفاوتی خوانده باشند که من از آنها بی خبر هستم.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است.
آهنگ
سه روزِ رفته ای
دلم، جونم، دلم کرده هوایت
کجا جویم، کجا جویم، کجایت؟
صدایت میزنم شاید ز شیراز
رسونه باد بر گوشم صدایت
 
بیا مرغ سفید خونه من
حلالت باشه آب و دونه من
به هرجا میروی منزل بگیری
بکن یاد از دل دیوونه من
 
سه روزِ رفته ای، سی روزِ حالا
زمستون رفته ای، نوروزِ حالا
خودت گفتی سر هفته میایم
بیا بشمر ببین چند روزِ حالا
 
سر راهم دو تا شد، وای بر من
رفیق از من جدا شد، وای بر من
رفیق از من جدا شد، رفت به غربت
به غربت آشنا شد، وای بر من

من و تو گندم یک خوشه بودیم
من و تو آب یک رودخونه بودیم
به هم خوندیم وفای عهد و پیمون
کدوم کافر تو رو کرده پشیمون؟

ترانه سرا: ناشناس - این دوبیتی ها را به "محمدعلی دشتی" ، متخلص و مشهور به "فایز" نسبت می دهند​
این آهنگ در بهار سال 1385 ساخته شد و ترانه آن از دوبیتی های محلی و فولکلوریک سبک دشتی تشکیل شده است.
تعدادی از این دوبیتی ها را به "محمدعلی دشتی" ، متخلص و مشهور به "فایز" (درگذشته به سال  1289 خورشیدی) نسبت می دهند.
استفاده از اینگونه دوبیتی ها در انواع موسیقی، بویژه فولکلور استان فارس و استان های همسایه آن، بسیار رایج است و ممکن است بعضی از این دوبیتی ها در آهنگ های مختلف و در سبک های گوناگون ، توسط خوانندگان معروف و یا گمنام، خوانده شده باشند.
به عنوان مثال، خواننده سرشناس آقای "حبیب محبیان" (درگذشته به سال  1395 خورشیدی) آهنگی دارد که یکی از این دوبیتی ها در آن نقش بسته است.
آین آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است.
آهنگ
شیراز
خوش اومد یارک جونیم، خوش اوم
خوش اومد گل، به مهمونیم خوش اومد
خوش اومد گل به بشقاب، زر به مثقال
بلندبالای شیرازیم خوش اومد
 
خداوندا ندارم بال پرواز
دل بازیگوشم جامونده شیراز
خدایا پر بده پرواز گیرم
بتونم بازگردم من به شیراز
 
اگر بختم به من دمساز باشه
در دولت به رویم باز باشه
برم شیراز و دلداری بگیرم
که شهر عاشقی شیراز باشه

ترانه سرا: ناشناس - دوبیتی های فولکلور شیرازی​
این آهنگ در پاییز سال 1399 ساخته شده و به نوعی قدردانی و ابراز علاقه من به شهر شیراز می باشد که بخش مهمی از زندگی من در آن سپری شده و نقش آن در ضمیر من بسیار پررنگ است.
ترانه این آهنگ از ترکیب دوبیتی های فولکلوریک و محلی شیرازی تشکیل شده است که سراینده های آن ناشناس هستند. یک بیت آن اقتباسی از یکی از اشعار آقای "بیژن سمندر" (شاعر و ترانه سرای معروف شیرازی و درگذشته به سال 1397) می باشد.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده و نام آلبوم از آن گرفته شده است.
آهنگ
خواب
اگه خوابم واسه اینه که تو رو تو خواب ببینم
سر بذاری روی شونه ام، دستاتو تو دست بگیرم
 
اگه خوابم واسه اینه که تو رو تو خواب ببینم
مثل لحظه تولد از نگاهت جون بگیرم
 
اگه رسوای زمینم، اگه عاشق و دیوونه ام
مثل رویایی شبونه، اگه محو و اگه گنگم
اگه کولی و پریشون، توی هر دشت و بیابون
اگه عاشق مثل فرهاد، اگه گریون مثل مجنون
واسه اینه که تو رو تو خواب ببینم، دستاتو تو دست بگیرم،
تا ابد واست بمیرم، از نگاهت جون بگیرم
 
اگه من مسافر راه غریبم، دنبال نشونه چشمات میگردم
واسه شنیدن صدای گرمت، توی راه عاشقی آواره ترینم
این منم که دوره گردم
این منم که دوره گردم

ترانه سرا: سعید خراسانی زاده​

این آهنگ در زمستان سال 1385 ساخته شد و ترانه سرای آن دوست عزیزم آقای "سعید خراسانی زاده" است.
البته من با اجازه ایشان و برای روان شدن وزن ترانه در آهنگ، به بخشی از آن دست برده ام و تغییراتی را در آن داده ام.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است.

آهنگ
تو
خورشید و ماه و ستاره
پیش تو رنگی نداره
پری و حور و فرشته
پیش روی تو زشته
ای همه ترانه از تو
عمر جاودانه از تو
من که با چشمات بیدارم
خواب عاشقانه از تو، خواب عاشقانه از تو
 
تویی که شعر و سرودی
تویی که بود و نبودی
میمیرم اگه یه روزی
بگی که عاشقم نبودی، بگی که عاشقم نبودی
 
خورشید و ماه و ستاره
پیش تو رنگی نداره
پری و حور و فرشته
پیش روی تو زشته
ای که شور و مستی از تو
همه ناز و عشوه از تو
کفر و بت پرستی از من
همه خودپرستی از تو، همه خودپرستی از تو
 
تویی که شعر و سرودی
تویی که بود و نبودی
میمیرم اگه یه روزی
بگی که عاشقم نبودی، بگی که عاشقم نبودی

ترانه سرا: سعید خراسانی زاده​
این آهنگ در تابستان سال 1385 ساخته شد و ترانه سرای آن دوست عزیزم آقای "سعید خراسانی زاده" می باشد.
این آهنگ در آلبوم "شیراز" منتشر شده است.
آهنگ